Ο σύγχρονος κόσμος οφείλει πολλά στους αρχαίους Έλληνες σχετικά με την ανάπτυξη της πολιτικής θεωρίας.

Του Ξηρού Γιώργου
Οι λέξεις κριτική, κρίνω προέρχονται από την αρχαία ελληνική γλώσσα, καθώς και η λέξη θεωρία .Από την εφαρμοσμένη κριτική θεωρία κάπου στο πρώτο μισό του 5ου αιώνα έχουμε την εφεύρεση της πολιτικής θεωρίας.
Από τα πρώτα παραδείγματα που έχουμε είναι το αρχαιότερο σωζόμενο έργο της αρχαίας ιστοριογραφίας, η Ιστορία του Ηροδότου που αναφέρεται στους Περσικούς Πολέμους, αποτελείται 9 βιβλία και πρέπει να κυκλοφόρησε στην οριστική μορφή του γύρω στο 425π.Χ., όμως τμήματά του είχαν πιθανότερα παρουσιασθεί νωρίτερα Με απαγγελίες σε διάφορα μέρη της Ελλάδας.
Τα αποδεικτικά στοιχεία προέρχονται από το τρίτο βιβλίο στα κεφάλαια 80-83 με την σύσκεψη των συνωμοτών για την μελλοντική μορφή του Περσικού κράτους. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο είμαστε στο έτος 522 π.Χ. και η περσική αυτοκρατορία βρίσκεται σε κρίση, δεδομένου ότι ένας σφετεριστής έχει καταλάβει το θρόνο. Επτά ευγενείς Πέρσες συνωμοτούν για την ανατροπή του σφετεριστή και την αποκατάσταση της νόμιμης κυβέρνησης.
Θεωρητικά, συζητούν ποια πρέπει να είναι η μορφή διακυβέρνησης για το καλύτερο μέλλον της περσικής αυτοκρατορίας. Τρείς από τους επτά συνωμότες προκρίνουν τα τρία πολιτεύματα, που και στον σύγχρονο κόσμο εφαρμόζονται: ο πρώτος μιλά υπέρ της δημοκρατίας αναφερόμενος στην ισονομία την ισότητα, ο δεύτερος υπέρ της αριστοκρατίας και ο τρίτος ο Δαρείος υπέρ της συνταγματικής μοναρχίας, που στην πράξη σημαίνει απολυταρχία. Δημοκρατία, ολιγαρχία και μοναρχία συγκρίνονται μεταξύ τους.
Πρακτικά, η μοναρχία κερδίζει, και ο Δαρείος γίνεται μονάρχης, όχι χωρίς λογιών- λογιών κατεργαριές.
Μία συζήτηση των Αρχαίων Ελλήνων σχετικά με τα πολιτεύματα μεταφέρει ο Ηρόδοτος στον Περσικό χώρο ενισχύοντας με τον τρόπο αυτό την αντίθεση που υπάρχει μεταξύ Ελλήνων-βαρβάρων σε ιδεολογικό και πολιτικό επίπεδο.
Έτσι οι Έλληνες χαρακτηρίζονται από ελευθερία, επινοητικότητα, δικαιοσύνη, ανδρεία οι βάρβαροι ρέπουν προς την τρυφή, τη δουλεία και την δουλοπρέπεια καθώς και την πνευματική αδράνεια.
Με τον τρόπο αυτό αποδεικνύει ότι το καλύτερο εφαρμόσιμο πολίτευμα είναι η δημοκρατία, στις συζητήσεις σε αυτό το πολίτευμα κατέληξαν οι Έλληνες και εφαρμόζουν, και σε αυτό οφείλεται το νικητήριο γι αυτούς αποτέλεσμα των περσικών πολέμων.

Βιβλιογραφία:
1. Paul Cartledge, Εφεύρεση της πολιτικής θεωρίας.
2.Albin Lesky, Ιστορία της Αρχαίας Ελληνικής Λογοτεχνίας.
3.Αντώνιος Τσακμάκης, Ιστοριογραφία-Πολιτικές Πραγματείες και Φύλλάδια.