Το 6ο Athens Open Air Film Festival- Το μήνυμα – αφίσα της δράσης

του ξηρου γιωργου

Το Athens Open Air Film Festival (Φεστιβάλ Θερινού Κινηματογράφου της Αθήνας), έχει γίνει ένας καλοκαιρινός θεσμός στην πόλη της Αθήνας. Πιστό στο ραντεβού του κι αυτό το καλοκαίρι θα πραγματοποιηθεί για 6η συνεχόμενη χρονιά.

Περισσότερες από 20 προβολές στα ομορφότερα σημεία της πόλης, από τον Ιούνιο μέχρι τον Σεπτέμβριο, με ελεύθερη είσοδο.

Η επικοινωνία αποτελεί απαραίτητο εργαλείο για ένα πολιτιστικό οργανισμό. Το  Athens Open Air Film Festival  κάθε χρόνο δημιουργεί την αφίσα του προκειμένου να διαδώσει μέσω μηνυμάτων την δράση του. Ειδικά για την έκτη διοργάνωσή του, την αφίσα   επιμελήθηκε ο graphic designer - illustrator (γραφίστας-εικονογράφος )Βασίλης Μέξης[1].

 Τα μηνύματα είναι  στοιχεία επικοινωνιακής δράσης,  όπου ως αντικείμενα μεταβίβασης, συνιστούν προϊόντα ανθρώπινης σκέψης και δράσης που μεταβιβάζουν όχι μόνο πληροφορίες αλλά, κυρίως, πράξεις, συμπεριφορές, βιώματα, κοινωνικές και ηθικές αξίες.  Τα μηνύματα μπορεί να είναι λεκτικά, ή μη λεκτικά (όπως εικόνες ) και μεικτά.

Η αφίσα προβάλλεται  στα ΜΜΕ^[2], στον  φυσικό και ψηφιακό τύπο, καθώς και σε  εξωτερικούς χώρους^[3]. 

Η έκθεση του μηνύματος στο εξωτερικό περιβάλλον διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στον απώτερο στόχο  που είναι η κινητοποίηση. (Σηφάκη,  2015, 232 ; Littlejohn & Foss, 2012, 130).

Το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας, το περιοδικό ΣΙΝΕΜΑ και το cinemag.gr , ο  Οργανισμός Πολιτισμού, Αθλητισμού & Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων,  είναι οι συν διοργανωτές  του 6^ου Athens Open Air Film Festival - Φεστιβάλ Θερινού Κινηματογράφου της Αθήνας, που επιδιώκει να συνδέσει τη ζωή της πόλης με την τέχνη του κινηματογράφου,   με φόντο τα πιο χαρακτηριστικά μνημεία της Αττικής, τουριστικούς προορισμούς αλλά και απρόσμενους χώρους, που αναδεικνύουν το αστικό τοπίο (με την ευγενική υποστήριξη του ΕΟΤ ξεχωριστές γωνιές της Αθήνας, αρχαιολογικοί χώροι, άλση, πλατείες, και μερικά από τα ομορφότερα Μουσεία της πόλης, μετατρέπονται σε υπαίθρια «θερινά σινεμά», με ελεύθερη είσοδο.), για λογαριασμό των κατοίκων αλλά και των επισκεπτών της[4].

Κατά την επικοινωνιακή τους δράση οι διοργανωτές με μέσω  την αφίσα    ενεργοποιούν  μέσα σε ένα πλαίσιο δια-υποκειμενικής προσέγγισης   τη διαδικασία της ανταλλαγής, θέτοντας συγχρόνως ο καθένας από τους συμμετέχοντες στη διαδικασία αυτής της επικοινωνίας   τα όριά τους, αφενός σε σχέση με το γύρω τους εξωτερικό κόσμο και αφετέρου με το δικό τους εσωτερικό κόσμο. Συνεπώς και κατά την ανάλυση  του μηνύματος που προβάλει η αφίσα θα πρέπει να ληφθεί υπόψη  ότι   κάθε μήνυμα εκφέρεται με τη χρήση ενός συστήματος κωδίκων,  και με την αποκωδικοποίηση του επιχειρείται η ερμηνεία του , είτε αυτό είναι γραπτό, προφορικό, εικονικό, είτε και μεικτό. (Ψύλλα,1998,73-75). Οι ερμηνευτικές πράξεις  είναι πολυεπίπεδες « χαρακτηρίζονται από «πολυσημία» και δεν είναι  καθόλου απλές. Διότι πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη ότι από άνθρωπο σε άνθρωπο υπάρχουν διαφορές στην κατανόηση στην αξιολόγηση και στην πρόσληψη του μηνύματος και γι αυτό ερμηνεύονται ποικιλοτρόπος. .( Corner,2001,403 ).  Επίσης η ερμηνευτική αυτή ποικιλία που προτείνουν τα μέλη ενός κοινού δεν είναι αμιγώς προσωπικές, αλλά σε μεγάλο βαθμό συλλογικές .( Corner,2001,406 ).  

Το μήνυμα ως προϊόν δεν βρίσκεται ποτέ ξεκομμένο από τους άλλους παράγοντες της επικοινωνιακής πράξης. Οι συνθήκες παραγωγής, η μεσολάβηση και η κωδικοποίηση ενός μηνύματος αποτελούν καθοριστικές συνιστώσες όσον αφορά τη διερεύνηση των χαρακτηριστικών, την κατανόηση και την ερμηνεία ενός μηνύματος  . (Σηφάκη,  2015, 235).

Οι κώδικες με τους οποίους εκφέρεται ένα μήνυμα αναφέρονται είτε σε λεκτικά συστήματα σημείων είτε σε εξωλεκτικά. Η επικοινωνία δεν γίνεται ποτέ στο κενό, γίνεται μέσα στην κοινωνία, όπου τη διέπουν οργανωμένες σχέσεις που επηρεάζουν τη γλώσσα και δίνουν νόημα στα νοήματα[5]. (Ψύλλα,1998,76-77).  Εδώ το παράδειγμά μας, η αφίσα απευθύνεται στην κοινωνία, αυτήν αφορά, ένα ευρύ κοινό τους κατοίκους  της Αθήνας  καθώς και τους επισκέπτες της.

Η αφίσα ανήκει σε ένα μεικτό ΄σύστημα μηνύματος αφού μορφολογικά διαπιστώνουμε προβάλλει μια εικόνα στο πρώτο επίπεδο , σε ένα δεύτερο επίπεδο πίσω από την εικόνα  είναι ένα γραπτό κείμενο καθώς και στο κάτω μέρος της αφίσας.  

Η εικόνα της αφίσας

Η μεθοδευμένη ανάλυση ενός μηνύματος με στόχο την ερμηνεία και την κατανόηση του πραγματοποιείται με τη μελέτη των  χαρακτηριστικών  του.  Με την διερεύνηση των εννοιών που αυτό εμπεριέχει, έχοντας ως κεντρικό σημείο αναφοράς το σύστημα κωδικοποίησης που έχει υιοθετήσει ο αποστολέας  του μηνύματος.(Ψύλλα,2004,78-77). 

Η επιλογή μιας μεθόδου για την κατανόηση του μηνύματος εξαρτάται τόσο από το είδος όσο κι από τις καταστάσεις που εφαρμόζεται[6].

Στο παράδειγμά μας η εικόνα είναι ένα σχέδιο (σημαίνον) το οποίο ο δημιουργός έχει σκεφτεί και σχεδιάσει για να πετύχει τον στόχο του (σημαινόμενο). Ανάμεσα στο σημαίνον και στο σημαινόμενο σύμφωνα με τους  Pierre Guiraud και  Roland Barτhes υπάρχει μια σχέση όπου το σημαινόμενο καθορίζει το σημαίνον. Οι δύο όροι που χρησιμοποιούν για να προσδιορίσουν αυτό τον βαθμό καθορισμού είναι  η κινήτρωση κι ο επιπροσδιορισμός. Στο παράδειγμά μας λόγω που ο δημιουργός- Βασίλης Μέξης- έχει μεγαλύτερη ελευθερία επιλογής λόγω  του είδους, που είναι το σχέδιο, έχει χαμηλό βαθμό κινήτρωσης και έτσι καθίσταται αναγκαία η ανάγνωση των συμβάσεων-κωδίκων που χρησιμοποιεί για την αποκωδικοποίηση του [7]. (Fiske, 2010, 67-68).

Ένα από τα σημαντικότερα μεθολογικά εργαλεία των μελετών της οπτικής επικοινωνίας είναι η σημειωτική[8]. Η σημειολογία έχει μεγάλη συμβολή στην ανάλυση του οπτικού πολιτισμού. (Σηφάκη,  2015, 235 ). Ο όρος «οπτικός πολιτισμός» δίνει έμφαση στην ενσωμάτωση των οπτικών εικόνων σ ένα ευρύτερο πολιτισμό. Η σημειολογία επικεντρώνεται στο πεδίο της εικόνας και στη συνθετική και στην κοινωνική της μορφή. Σημαντικό για τις εικόνες δεν είναι η ίδια η εικόνα αλλά ο τρόπος που κατανοούνται από διαφορετικούς θεατές που κοιτάζουν με ιδιαίτερους τρόπους, ανάλογα με  τις προσλαμβάνουσες τους[9]. Η μέθοδος αυτή προσφέρει ένα σαφές και πλούσιο λεξιλόγιο για να κατανοήσουμε από τι αποτελείται ένα μήνυμα-τα μέρη του-  πως αυτά τα μέρη οργανώνονται δομικά, και πως το μήνυμα αποκτά νόημα και παράγει πολιτισμική σημασία. .(Ψύλλα,2004, 105  ;Σηφάκη,  2015, 234 ).

Τη σημειολογική και σημειωτική ανάλυση,  επιλέξαμε ως μέθοδο για να αναλύσουμε την αφίσα, ως η καταλληλότερη μέθοδος, λόγω που μελετά την λειτουργία των σημείων, γι αυτό είναι πιο προσιτή στην επεξεργασία των μηνυμάτων που χρησιμοποιούν ως κώδικες μη γλωσσικά σημεία (εικονικά, μουσικά, κ.λπ.), καθώς και στην περίπτωση των μεικτών μηνυμάτων όπου έχουμε συνδυασμό ποικίλων κωδίκων (γλωσσικών, εικονικών), όπως είναι και το παράδειγμά μας[10].  (Ψύλλα,2004,  100-101).

Η Σημειωτική θεωρεί την επικοινωνία ως την παραγωγό νοήματος διαμέσου των μηνυμάτων, είτε από το κωδικοποιό είτε από τον αποκωδικοποιό . Το νόημα δεν είναι μια έννοια απόλυτη και στατική που βρίσκεται συσκευασμένη μέσα στο μήνυμα. Το νόημα είναι μια ενεργητική διαδικασία. Το νόημα είναι αποτέλεσμα της δυναμικής αλληλεπίδρασης ανάμεσα στο σημείο, τον ερμηνευτή και το αντικείμενο. (Fiske, 2010, 59).

Η  εικόνα είναι μια αναπαράσταση, μεταδίδει μια σειρά από σημεία (σχήματα, χρώματα) τα οποία σχηματίζουν ένα οπτικό σύνολο  και προπέμπουν σε σημαινόμενα το καθένα (μορφή, χρώμα, φόρεμα), όπως θα αναλύσουμε παρακάτω το νόημα του μηνύματος προκύπτει από τον συσχετικό των οπτικών και γλωσσικών του χαρακτηρισμών .(Σηφάκη, 2015,229-230 ; Handa, 2004,152).

 Η σύνθεση της εικόνας  δημιουργεί ένα αισθητικό σημαινόμενο, με αντικείμενα, γνώριμα στον δέκτη  λειτουργώντας  με τρόπο ώστε  ανακαλεί ο δέκτης στην μνήμη του συγκεκριμένες έννοιες που αυτός  γνωρίζει ερμηνεύοντας το μήνυμα σύμφωνα με την πολιτιστική του εμπειρία . (Handa, 2004,154,161).

Ο δημιουργός έχοντας στο μυαλό του κάποιο μήνυμα και θέλοντας να το μεταδώσει δημιουργεί μια εικόνα, κατασκευάζεται τοποθετώντας κάποια αντικείμενα, με τέτοιο τρόπο ώστε τα σημαινόμενα να γίνονται  αντιληπτά με τον καλύτερο τρόπο από το κοινό .(Handa, 2004,152).

Για την ανάλυση της εικόνας θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ότι πρέπει να μελετηθεί   ως πολιτιστικό κείμενο που έχει κοινωνικές επιδράσεις, και σε ένα δεύτερο επίπεδο να  προσπαθήσουμε  να συλλάβουμε τον  ρόλο του υποκειμένου στην παραγωγή του νοήματος. Απαραίτητη είναι η κριτική προσέγγιση της εικόνας ώστε να διερευνηθεί: η μεσολάβηση  της εικόνας , οι κοινωνικές προτακτικές και τα αποτελέσματα της έκθεσης της εικόνας, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιομορφίες διαφόρων ακροατηρίων. Για να ερμηνευτούν  οι εικόνες απαραίτητη η αναζήτηση των  σημείων και μορφών.(Σηφάκη, 2015,229-230).

Τα αντικείμενα που σχεδιάστηκαν είναι το σημαίνον και τα μηνύματα- ιδέες που μεταφέρουν είναι τα σημαινόμενα.(Handa, 2004,154).

Το σημαίνον (εικόνα του σημείου) με τη πρώτη ματιά οπτικά βλέπουμε μια γυναικεία αρχαιοελληνική μορφή τη θεά Αθηνά . Αν κοιτάξουμε καλύτερα όμως διαπιστώνουμε ένα πάντρεμα αρχαίων στοιχείων η περικεφαλαία, το δόρυ με τα νεότερα  την γόβα και το φόρεμα.  Η θεά Αθηνά και η «θεά» του κινηματογράφου Marilyn Monroe συναντώνται σε μια ελκυστική, αλλά αντιφατική φιγούρα που ενώνει αρμονικά το κλασσικό με το μοντέρνο. Οι δύο πρώτες λέξεις Αθήνα, κινηματογράφος- που περιγράψουν το Athens Open Air Film Festival- έγιναν ένα, μέσα από την ένωση ενός συμβόλου της Αθήνας και ενός συμβόλου του κινηματογράφου. Η τρίτη λέξη είναι το καλοκαίρι και εδώ ο δημιουργός ως κώδικα χρησιμοποιεί  τις χρυσές αποχρώσεις του καλοκαιρινού δειλινού χαρίζουν στην Αθήνα μια μαγευτική ατμόσφαιρα. Το καλοκαίρι βρίσκεται διάχυτο μέσα στην εικόνα με την βοήθεια της ελεύθερης street style τυπογραφίας και των χρωμάτων. Η φιγούρα, με πλάτη στο φως του δειλινού, αφήνει πίσω της τη μέρα και υποδέχεται τη νύχτα, φωτισμένη από ένα ψυχρό γαλάζιο φως που υπονοεί την έναρξη της ταινίας του AOAFF.  Πρόκειται δηλαδή για ένα  σημαινόμενο (η έννοια στην οποία αναφέρεται το σημείο) πολιτιστικής χρείας αλλά και οπτικής φύσης. Οι εικόνες έχουν κοινωνικές επιδράσεις, π.χ. η εικόνες ως τέχνες αντανακλούν την κοινωνική πραγματικότητα και έχουν πολιτικές και πολιτισμικές δομές[11]. (Ψύλλα,2004, 100-101  ;Σηφάκη,  2015, 231 ).

Η θεωρία των συμβόλων που ανέπτυξε η Susanne Langer  επικεντρώνεται  στον συμβολισμό ο οποίος αποτελεί τον θεμέλιο λίθο της ανθρώπινης γνώσης και κατανόησης. Τα σύμβολα λειτουργούν με σύνθετο τρόπο επιτρέποντας στο άτομο να αναλογιστεί κάτι ανεξάρτητα από το αν αυτό είναι άμεσα παρόν. Ένα σύμβολο είναι ένα ¨εργαλείο σκέψης»[12].   ( Littlejohn & Foss, 2012, 125-126).

Τα σημεία σύμβολα της αφίσας  έχουν συγκεκριμένη πολιτισμική σημασία ως αντικείμενα, σχεδιασμένα  να προκαλέσουν στον δέκτη συγκινησιακή ένταση  μέσω του ωραίου καλοκαιρινού νυκτερινού αττικού ουρανού, του παλιού θερινού σινεμά,  της χωρίς εισιτήριο θέασης ταινιών, την παλιά εποχή πάνω από τις μάντρες ή στα μπαλκόνια.    Ο δημιουργός χρησιμοποιεί κώδικες γνωστούς στο ευρύ κοινό. Υπό αυτή την έννοια ο δημιουργός της αφίσας προκαλεί το συναίσθημα και το ενδιαφέρον του  αθηναϊκού κοινού ή των επισκεπτών της πόλης, και το προσκαλεί να ξαναζήσει ή να ζήσει αυτές τις ωραίες στιγμές  παρακολουθώντας θερινό κινηματογράφο σε διάφορα σημεία της πόλης της Αθήνας ,  αρχαία τοπία, τουριστικούς προορισμούς.    Τα σημεία- αντικείμενα  της εικόνας έχουν καθοριστική σημασία για τον συμβολισμό και την ερμηνεία της. Οι μη  λεκτικοί κώδικες έχουν σημασιολογικές διαστάσεις, η σημασιολογία αναφέρεται στο νόημα ενός σημείου. ( Littlejohn & Foss, 2012, 129).

Στην περίπτωση της εικόνας αυτής, διαπιστώνομε  σημεία/ αντικείμενα με δυαδικές αντιθέσεις (π.χ. αρχαίο/νέο, ) και  μεταφορές, όπου φαινομενικά   περιφρονεί την κυριολεκτική ή καταδηλωτική ομοιότητα[13]. 

Σύμφωνα με τον Barthes κάθε εικόνα είναι πολυσημική, εμπεριέχει (υπολανθάνουσα ως προς τα σημαίνοντα της), μια «κυμαινόμενη αλυσίδα σημαινομένων, από τα οποία ο αναγνώστης μπορεί να επιλέξει ορισμένα και ν αγνοήσει τα υπόλοιπα. Η πολυσημία παράγει ένα ερωτηματικό ως προς την έννοια, γι αυτό και αναπτύσσονται διάφορες τεχνικές προοριζόμενες ν ακινητοποιήσουν την κυμαινόμενη αλυσίδα των σημαινομένων. .(Σηφάκη, 2015,240-242 ).

Πολλές φορές τα οπτικά μηνύματα λειτουργούν σε σχέση με άλλα είδη αναπαραστάσεων. Σπάνια θα συναντήσουμε μια εικόνα που να μην συνοδεύεται από κάποιο κείμενο ή κάποιο λεκτικό μήνυμα. (Σηφάκη, 2015,235 ).

Το λεκτικό μήνυμα - κείμενο της αφίσας

Στην αφίσα αναγνωρίζεται και ΄’ένα γλωσσικό μήνυμα – κείμενο που  βοηθάει στον εντοπισμό καθαρά στο τι συμβολίζει η εικόνα, είναι ένας οδηγός αναγνώρισης του μηνύματος που θέλει να μεταδώσει.  .(Handa, 2004,159).  Το γλωσσικό σημείο στην αριστερή πλευρά της αφίσας « « μας μεταδίδει πληροφορίες».

 Ένα μήνυμα  για να είναι αποτελεσματικό θα πρέπει να είναι κατανοητό. Γι αυτό το μήνυμα είτε είναι προφορικό είτε γραπτό θα πρέπει για να μεταδίδει μια ιδέα, οι λέξεις που το αποτελούν πρέπει να είναι οργανωμένες σε προτάσσεις με λογική σειρά ώστε να βγάζουν νόημα και να μπορέσει ο δέκτης να το αποκωδικοποιήσει, δηλ. να κινηθεί ο    δέκτης των μηνυμάτων σας προς την κατεύθυνση που επιθυμεί ο δημιουργός .(Κάστορας,2002,111-112).

Οι γλωσσικές προσεγγίσεις , γίνονται με την αναζήτηση των χαρακτηριστικών του μηνύματος με την λεξικολογική ανάλυση που επικεντρώνεται στη λέξη , στην δομική λεξικολογία όπου αντιμετωπίζει το μήνυμα θεωρώντας το όχι ως μάζα λέξεων, αλλά ως σύνολα εννοιών που μπορούν να οργανωθούν δομικά, η συντακτική ανάλυση όπου δείχνει ενδιαφέρον στην έμφαση και στην πρόταση και η ανάλυση της απόφανσης όπου ενδιαφέρεται για τη σχέση της λειτουργίας του λόγου μέσα στο περιβάλλον παραγωγής του , τις επικοινωνιακές συνθήκες γέννησής του και την ιδεολογική σκοπιμότητα του.(Ψύλλα,2004,87-95).

Στην αφίσα μας το κείμενο είναι γραμμένο σε δύο γλώσσες Αγγλικά «6ο Athens Open Air Film Festival» και Ελληνικά, « 6^ο Φεστιβάλ Θερινού κινηματογράφου της Αθήνας, Ιούνιος- Σεπτέμβριος 2016» δομικά   τοποθετημένο στο πίσω σημείο της εικόνας της αφίσας   το αγγλικό κείμενο, με γράμματα με ένα καλλιτεχνικό τρόπο γραμμένα που ξεχωρίζουν από το φόντο για να μην μπερδεύεται το μάτι του θεατή και να πέφτει πάνω στο κείμενο μήνυμα και στο κάτω μέρος της αφίσας το ελληνικό κείμενο, ενώ δεξιά να ξεχωρίζει ο χρόνος πραγματοποίησης της δράσης.

Εδώ η οργάνωση του μηνύματος-κειμένου, η μορφή και το περιεχόμενο γίνεται με τρόπο:

- να προκαλέσει  την προσοχή του δέκτη και να τον προτρέψει ώστε να κινηθεί να παρακολουθήσει την εκδήλωση που παρουσιάζει,

- με η χρήση της αγγλικής έχει ως στόχο να απευθυνθεί και να προσκαλέσει το νεανικό κοινό καθώς και ξένους επισκέπτες της πόλης της Αθήνας,

-με βάση της έννοιας του χρόνου, 6^ο φεστιβάλ ο δέκτης αντιλαμβάνεται ότι έχουν προηγηθεί άλλες τέσσερεις τέτοιες εκδηλώσεις, άρα έχει καθιερωθεί ως γεγονός. Επίσης ενημερώνει τον χρονικό που θα διαρκέσει η εκδήλωση,

-με βάση τον χώρο, η πόλη της Αθήνας που θα πραγματοποιηθεί η δράση. (Κάστορας,2002,112,116,119 ).

Το γλωσσικό σημείο προσφέρει αυτό που ο  Barthes  ονομάζει «αγκύρωση», η οποία είναι και η συχνότερη λειτουργία του γλωσσικού μηνύματος Το κείμενο οδηγεί δηλαδή τον αναγνώστη ανάμεσα στα σημαινόμενα της εικόνας , τον κάνει ν αποφεύγει ορισμένα απ’ αυτά, και να δέχεται άλλα. Στην περίπτωση της αφίσας μας εάν έλλειπε το γλωσσικό μήνυμα, η χρήση των αντικειμένων θα μπορούσε να παράγει  ένα πολύ διαφορετικό νόημα από αυτό που ο δημιουργός θέλει να μεταδώσει. Σε σχέση με την ελευθερία των σημαινομένων της εικόνας, το κείμενο έχει μια κατασταλτική αξία και αντιλαμβανόμαστε ότι στο επίπεδο του επενδύονται κυρίως η ηθική και η ιδεολογία μιας κοινωνίας[14].(Σηφάκη,2015240-242 ) .

Αν βρεθείτε στην Αθήνα από Ιούνιο έως Σεπτέμβριο και συναντήσετε έναν υπαίθριο «κινηματογράφο», στο πιο απρόσμενο μέρος της πόλης, μην απορήσετε!

Στην μεγάλη κινηματογραφική γιορτή συμμετέχει και η Fischer, η μπίρα που αγαπάει τον καλό κινηματογράφο και συμπληρώνει ιδανικά τις ξεχωριστές στιγμές του 6ου Athens Open Air Film Festival, δροσίζοντας απολαυστικά και κερνώντας το κοινό των προβολών. 

Η είσοδος σε όλες τις προβολές είναι ελεύθερη και διοργανώνονται με την ευγενική υποστήριξη του ΕΟΤ & www.visitgreece.gr και του Οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων. 

Για κάθε πληροφορία συντονιστείτε στο www.cinemag.gr και στις σελίδες μας facebook / twitter / instagram.

ΑΝΑΛΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΔΩ

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

-Corner, J. (2001). Επανεκτίμηση της πρόσληψης: Στόχοι, έννοιες και μέθοδοι. Στο J. Curran, & M. Gurevitch (Επιμ.), ΜΜΕ και Κοινωνία (σσ. 393‐426). Αθήνα: Πατάκης.

-Finne, Å., & Grönroos, C. (2009). Rethinking marketing communication: From integrated marketing communication to relationship communication. Journal of Marketing Communications, 15(2‐3), 179‐195.

-Fiske, J. (2010). Εισαγωγή στην επικοινωνία. Αθήνα: Αιγόκερως.

-Littlejohn, S. W., & Foss, K. A. (2012). Θεωρίες ανθρώπινης επικοινωνίας. Αθήνα: Εκδόσεις Πεδίο (κεφάλαιο 5: Το μήνυμα).

-Handa, Carolyn – Ed. (2004). Visual rhetoric in a digital world: A critical sourcebook (pp. 152-163).New York: Bedford/St. Martin’s.

-Κάστορας,Σ. (2002).Μέθοδοι Οργάνωσής Μηνύματος. Στο Πολιτιστική Επικοινωνία, Αρχές και Μέθοδοι Επικοινωνίας, Τόμος Α. Αθήνα: ΕΑΠ.

-Σηφάκη, Ε. (2015). Οπτική επικοινωνία και τέχνες: Ένα παράδειγμα ανάλυσης οπτικού σχεδιασμού. Στο Μ. Α. Πουρκός (Επιμ.), Βίωμα και βασισμένες στην τέχνη ποιοτικές μέθοδοι έρευνας (σσ. 228‐244). Αθήνα:

Νησίδες.

-Ψύλλα, M. (2004). Το μήνυμα ως αντικείμενο ερμηνείας και ανάλυσης στο πλαίσιο της επικοινωνιακήςπράξης. Στο Γ. Παπαγεωργίου (Επιμ.), Μέθοδοι στην κοινωνιολογική έρευνα (σσ. 73‐118). Αθήνα:Τυπωθήτω – Γιώργος Δαρδανός.

-Ψύλλα, M. (2007). Oλυμπιακοί αγώνες και εφημερίδες. Η παρουσίαση ενός γεγονότος από τον έντυπο λόγο.Στο Τ. Δουλκέρη (Επιμ.), Αθλητισμός, κοινωνία και ΜΜΕ: H περίπτωση των Ολυμπιακών Αγώνων Αθήνα

2004. Αθήνα: Παπαζήσης.

---

[1] Γεννημένος το 1991 στο Μαρούσι, άρχισε να απολαμβάνει τις πρώτες διακρίσεις σε ηλικία 7 ετών σε διαγωνισμούς ζωγραφικής. Αριστούχος της σχολής ΑΚΤΟ σε σπουδές πάνω στο Graphic Design (BA - Bachelor of Arts, with 1st Class Honours), δουλεύει στον κλάδο της διαφήμισης από το 2012, και από το καλοκαίρι του 2014 είναι μέλος του ομίλου Bold Ogilvy & Mather ως Art Director. Η συνεργασία του με την ομάδα που εργάζεται έχει αποφέρει διακρίσεις με βραβεία Ερμής και Young Lions. Οι δουλειές του έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά και sites. Έξι εικαστικά πορτραίτα του ντύνουν τον κινηματογράφο ΝΙΡΒΑΝΑ, ενώ έχει επιμεληθεί και τα εξώφυλλα περιοδικών μεγάλης κυκλοφορίας.

[2] Για το θέμα της πρόσληψης αναπτύχθηκαν πολλές θεωρίες, προκειμένου να απαντήσουν, κατά πόσο το μήνυμα ή το μέσω μεταδίδει κυρίαρχες πολιτικές ή πολιτισμικές αξίες, αν οι άνθρωποι αποτελούν θύματα παραπληροφόρησης και εξαπάτησής των ΜΜΕ, δηλαδή το κοινό είναι κυρίως παθητικό ή αντιστέκεται, να δείξουν πόσο πολύπλοκη και ποικίλη είναι η παραγωγή νοήματος των ΜΜΕ.( Corner,2001,399, 402 ). Ο Μόρλευ επιχείρησε να «αναπροσδιορίσει»  την έννοια του κοινού, των μέσων. Θεώρησε ότι το νόημα είναι συνάρτηση της ερμηνείας .Δηλαδή ανάλυση πρόληψης δεν σήμαινε να ελεγχθεί αν τα μέλη του κοινού «έπιασαν το νόημα» ενός στοιχειού. Απεναντίας, σήμαινε ότι πρέπει να εξεταστούν τα διαφορετικά νοήματα που συγκροτούνταν από ένα στοιχείο.  Το συμβατικό μοντέλο θεώρησε ότι ορισμένα ιδεολογικά γνωρίσματα εγγράφονται στα επικοινωνιακά μηνύματα. Το νέο μοντέλο δίνοντας έμφαση στη ερμηνευτική δραστηριότητα του κοινού, εισήγαγε μια σημαντική διάζευξη και έναν σημαντικό διαχωρισμό ανάμεσα στο στάδιο της «κωδικοποίησης» και στη διεργασία της αποδικωποίησης». Αυτές οι αλλαγές επέφεραν σημαντικές αλλαγές στις αντιλήψεις σχετικά με τη δύναμη των μέσων.. ( Corner,2001,396- 397; Finne & Grönroos, 2009,180 ).

[3]  http://www.ethnos.gr/politismos/arthro/6th_athens_open_air_film_festival_oli_h_athina_ena_therino_sinema-64392062/

[4]  http://www.cinemag.gr/article.asp?catid=37406&subid=2&pubid=130379766

[5]   Η γλώσσα κατέχει σημαντική θέση στην διαδικασία παραγωγής και ανάλυσης του μηνύματος. Η εθνογραφία της επικοινωνίας δεν διαχωρίζει ποτέ το γλωσσικό προϊόν από το κοινωνικό περιβάλλον όπου αυτό παράχθηκε και το οποίο θεωρεί καθοριστικό. (Ψύλλα,1998,76-77). 

[6] -Η κλασική θεματική ανάλυση η οποία επικεντρώνεται στη σημασία ενός λόγου ή μηνύματος ή κειμένου ανεξάρτητα από τα γλωσσικά σημεία που χρησιμοποιούν για να εκδηλωθούν τα νοήματα. Βασική αρχή ο εντοπισμός και συγκέντρωση των ενοτήτων του περιεχομένου που συνιστούν ένα μήνυμα. Η ανάλυση αυτή ομαδοποιεί στοιχεία, σύμφωνα με τη σημασία τους, σε θέματα, τα οποία στη συνέχεια ταξινομούνται, καταμετρούνται και αναλύονται κατά περίπτωση. Πρόκειται για μια στατιστική ποσοτική ανάλυση. (Ψύλλα,2004,84-85) Παράδειγμα η έρευνα ενός γεγονότος που παρουσιάστηκε από τον έντυπο τύπο την διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων στον Ελλαδικό χώρο, που πραγματοποίησε το Τμήμα Επικοινωνίας Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου  Πανεπιστημίου (Ψύλλα,2007,702).

-Οι γλωσσικές προσεγγίσεις.

- Η σημειολογική και σημειωτική ανάλυση.

 Πέρα από τη γραμματική ενός κειμένου ή μηνύματος υπάρχει και η αφήγηση. Η διερεύνηση της πραγματοποιείται με τη δομική ανάλυση, αντιμετωπίζοντας το μήνυμα ως ολότητα. Το ενδιαφέρον του αναλυτή επικεντρώνεται έτσι στη γενική σημασία , έννοια που δηλώνει ένα μήνυμα..(Ψύλλα,2004,87-101). 

[7] . Ένα σημείο με υψηλό βαθμό κινήτρωσης είναι πολύ εικονικό. Μια φωτογραφία ,π.χ. είναι περισσότερο κινητρωμένη από ένα οδικό σήμα. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και τον όρο επιπροσδιορισμό για να αναφερθούμε  στην επίδραση που ασκεί το σημαινόμενο στο σημαίνον. όσο μεγαλύτερη κινήτρωση έχει ένα σημείο , τόσο περισσότερο επιροσδιορίζεται το σημαίνον από το σημαινόμενο. Όσο χαμηλότερη είναι η κινήτρωση του σημείου, τόσο πιο σημαντικό είναι για μας να μάθουμε τις συμβάσεις που έχουν συμφωνηθεί από τους χρήστες. Χωρίς τις συβάσεις το σημείο παραμένει δίχως νόημα ή υπόκειτο σε παρεκλίνουσα αποκωδικοποίηση.  (Fiske, 2010, 67-68).

[8] Η σημειωτική του Pierce στηρίχθηκε στη λογική για την ανάλυση της σημασίας των κειμένων. Κάθε μήνυμα εμπεριέχει ποικιλία επιχειρημάτων.(Ψύλλα,2004, 105-107  ; Κάστορας, 2002,120).

Ο Roland Barthes θεωρείται από τους πιο σημαντικούς εκπροσώπους της δομικής πολιτισμικής ανάλυσης κατά την δεκαετία του 1950. Υπήρξε θιασώτης ενός σημειωτικού μοντέλου, το οποίο στηριζόταν σε μεγάλο βαθμό στον Saussure. Η επιστήμη της «σημειολογίας», την  οποία ο  Roland Barthes  όρισε ως «μια επιστήμη των σημείων που μπορεί να ενεργοποιήσει την κοινωνική κριτική με τρόπο ώστε να περιγράψουμε πως μια κοινωνία παράγει στερεότυπα, δηλαδή κορυφώματα τεχνικής δεξιότητας, που τα καταναλώνει, στη συνέχεια σαν εγγενείς σημασίες, δηλαδή σαν κορυφώματα της φύσης». ( Σηφάκη,  2015, 237 ). Οι θεωρίες του Saussure, Roland Barthes,  Levi-Strauss& Stuart Hall (1997) χρησιμοποιήθηκαν ιδιαίτερα σε μελέτες σχετικές με την παραγωγή και κατανάλωση των εικονικών μηνυμάτων .( Σηφάκη,  2015, 232 ).

[9]Η θέαση μιας εικόνας πάντα συμβαίνει σε ιδιαίτερα κοινωνικά πλαίσια που μεσολαβούν τις επιδράσεις της. Σε έρευνες καταδεικνύεται για τον οπτικό πολιτισμό ότι το ιδιαίτερο «κοινό» μιας εικόνας φέρει τις ερμηνείες του που αφορούν τόσο την εικόνα όσο και τις επιδράσεις της.  ( Σηφάκη,  2015, 234 ).

[10] Οι μη λεκτικοί κώδικες είναι ομάδες συμπεριφορών  χρησιμοποιούνται για να μεταφέρουν νόημα. Τα συστήματα των μη λεκτικών κωδίκων χαρακτηρίζονται από ποικίλες δομικές ιδιότητες. Οι μη λεκτικοί κώδικες τείνουν να είναι αναλογικοί, συνήθως εικονικοί (οι εικονικοί κώδικες μοιάζουν με τα αντικείμενά που συμβολίζουν), διευκολύνουν την μετάδοση πολλαπλών μηνυμάτων, προκαλούν αυτόματη αντίδραση, πολλές φορές εκπέμπονται αυθόρμητα. ( Littlejohn & Foss, 2012, 129).

[11] Λειτουργεί ως θεωρία της σημασίας μέσα από την επεξεργασία των γλωσσικών ή μη παραστάσεων που δηλώνουν αυτή τη σημασία. Είναι αυτονόητο ότι τα φαινόμενα σημασίας έχουν κατεξοχήν κοινωνικό χαρακτήρα, εφόσον κάθε ανθρώπινη κοινωνία έχει τα δικά της συστήματα σημασίας διαμέσου των οποίων οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται τον κόσμο..(Ψύλλα,2004, 100-101 ).

[12]Τα σύμβολα είναι έννοιες που διαμορφώνει ο άνθρωπος για τα πράγματα, ένα σύμβολο αντιπροσωπεύει ένα άλλο. Ένα σύμβολο- ή μια ομάδα συμβόλων-λειτουργεί επικοινωνώντας μια έννοια μια γενική ιδέα, ένα πρότυπο ή μια φόρμα. Σύμφωνα με τη Susanne Langer  , η έννοια είναι ένα νόημα που μοιράζονται οι επικοινωνούντες. Το κοινό συμφωνημένο νόημα είναι το δηλωτικό νόημα και, αντιθέτως, η προσωπική εικόνα ή το προσωπικό νόημα είναι το συνδηλωτικό νόημα. Η Susanne Langer  αντιλαμβάνεται το νόημα ως τη σχέση μεταξύ συμβόλου, του αντικειμένου και του προσώπου, που αφορά τόσο τη δήλωση(το κοινό νόημα) όσο και τη συνδήλωση (το ιδιωτικό νόημα).  ( Littlejohn & Foss, 2012, 125-126).

[13]Οι θεωρητικοί του στρουκτουραλισμού, όπως ο Claude Levi-Strauss , ισχυρίστηκαν ότι οι δυαδικές αντιθέσεις αποτελούν τη βάση  των θεμελιωδών συστημάτων ταξινόμησης μέσα στις κουλτούρες και αποτελούν τις θεμελιακές οργανωτικές μεταφορές και μετωνυμίες.. Με σημειωτικούς όρους η μεταφορά είναι ένα σημαίνον που χρησιμοποιείται για να αναφέρεται σ ένα σημαινόμενο με τρόπο που στην αρχή δεν είναι συμβατικός, επειδή φαινομενικά περιφρονεί την κυριολεκτική ή καταδηλωτική ομοιότητα. Περισσότερη ερμηνευτική προσπάθεια απαιτείται για να κατανοηθεί μια μεταφορά απ’ ότι απαιτείται για την κατανόηση πιο κυριολεκτικών σημαινόντων, κι όμως αυτή η ερμηνευτική προσπάθεια μπορεί να κάνει ευχάριστη την εμπειρία.  (Σηφάκη, 2015,240-241 ).

[14] Το γλωσσικό σημείο λειτουργεί και για τον δημιουργό αλλά και τον  αναγνώστη. Επιτρέπει δηλαδή στον αναγνώστη να διαλέξει μεταξύ διάφορων σημαινομένων που θα μπορούσαν να προκαλέσουν σύγχυση στον αναγνώστη. Το κείμενο είναι, το δικαίωμα ελέγχου του δημιουργού πάνω στην εικόνα: η αγκύρωση είναι ένας έλεγχος, κρατά μια ευθύνη , απέναντι στην προβληματική δύναμη των σχημάτων, πάνω στη χρήση του μηνύματος. (Σηφάκη,2002,240-242).

Δράσεις των συγχρόνων μουσείων.- Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, Πολιτισμός, Οίνος & Γαστρονομία

του ξηρου γιωργου

Το σύγχρονο μουσείο σήμερα  έχει ως στόχο την προσέλκυση και την ικανοποίηση νέου κοινού, προωθώντας την κοινωνική αλληλεπίδραση και συναισθηματική συμμετοχή των επισκεπτών, μέσω  εκθέσεων, πολιτιστικών γεγονότων και εκδηλώσεων,  έχοντας  έναν εκπαιδευτικό χαρακτήρα και εκμεταλλευόμενο  την ψηφιακή τεχνολογία. (Cerguetti, 2014,20).

Το ανταγωνιστικό του πλεονέκτημα   κάθε μουσείο  μπορεί να το αναζητήσει  μέσα από την ανθρωποκεντρική πολιτική που θα διαμορφώσει θέτοντας στο κέντρο τον επισκέπτη. Αυτή η πολιτική θα  στοχεύει στην αύξηση του κοινού του το οποίο προϋποθέτει την διατήρηση του είδη υπάρχοντος αλλά και την οικοδόμηση μιας ευρύτερης βάσης κοινού, προσελκύοντας διαφορετικά ακροατήρια και οικοδομώντας νέες σχέσεις επικοινωνίας με την κοινότητα.

Προκειμένου να αναπτυχθούν δραστηριότητες επικοινωνίας, απαιτούνται πληροφορίες από τη στρατηγική ανάλυση σχετικά με το πραγματικό και το πιθανό ακροατήριο, τις προτιμήσεις και τα χαρακτηριστικά τους, καθώς και για τα ακροατήρια και τις υπηρεσίες των ανταγωνιστικών μουσείων. (Cerguetti, 2014,21,23).

 

Η εμπειρία των επισκεπτών διαμορφώνεται όχι μόνο μέσω των απτών αντικειμένων ή προϊόντων αλλά και μέσω των υπηρεσιών.

Οι επισκέπτες εφόσον κερδίσουν από την επίσκεψη θα το επισκεφτούν και πάλι.

Μερικές μορφές παραγωγής μπορεί να δημιουργήσουν πρόσθετο εισόδημα στην εποχή της κρίσης.  (Johnson& Barry 1998,75-85).

Οι αριθμοί επισκεπτών επηρεάζονται από έναν κύκλο ζωής των προϊόντων. Θα πρέπει το μουσείο να προσαρμόζεται στις αλλαγές της μόδας-γούστου, στα νέα δεδομένα, ώστε να διατηρήσει την ελκυστικότητα των επισκεπτών του εφαρμόζοντας σύγχρονα καινοτόμα προγράμματα. Τα μουσεία δραστηριοποιούνται σε μια αγορά και  ανταγωνίζονται, δεν είναι απομονωμένα . Η ανταγωνιστικότητα των μουσείων επηρεάζει και την επισκεψημότητα του μουσείου.  (Johnson& Barry 1998,75-85).

 Όσοι ασχολούνται με τα μουσεία έχουν αρχίσει να δέχονται ότι οι επισκέπτες δεν αποτελούν μια παθητική και ομοιογενή μάζα ανθρώπων, «Το ευρύ κοινό», αλλά ότι μπορούν να αντιμετωπισθούν ως άτομα με τις ιδιαίτερες ανάγκες τους, τις μαθησιακές τους προτιμήσεις και τις κοινωνικές και πνευματικές τους ιδές και προκαταλήψεις. Το κύριο χαρακτηριστικό των επισκεπτών του μουσείου είναι ότι αντιλαμβάνονται τα πράγματα με το δικό τους τρόπο. Το παλιό παθητικό «ευρύ κοινό» έχει εξελιχθεί σε νέους «ενεργούς επισκέπτες».

Στόχοι του μουσείου είναι   η εκπαίδευση[ΓΞ1] [ΓΞ2]  του κοινού και η μεγιστοποίηση της πρόσβασης.   Έχουν τη δυνατότητα να ικανοποιήσουν στις αποπατήσεις του κοινού τους αρκεί να ανταποκρίνονται και στις δευτερεύουσες αλλαγές της προσφοράς και της ζήτηση. π.χ. εξέλιξή της τεχνολογίας. (Johnson& Barry 1998,75-85). Με αυτό τον τρόπο θα αποκτήσουν μεγάλο ανταγωνιστικό πλεόνασμα και ευρύτερο χώρο στην ενδογενή  και  εξωγενή  αγορά.

Για την εκπαίδευση οι δύο εκπαιδευτικές θεωρίες που έχουν διαμορφωθεί , η θεωρία της συμπροφοράς , αντιλαμβάνεται τη γνώση ως τη συλλογή γεγονότων και πληροφοριών κατά τρόπο ερευνητικό, ενώ ο κονστρουκτιβισμός αντιλαμβάνεται τη μάθηση ως διαδικασία επιλογής και οργάνωσης συναφών δεδομένων που προέρχονται από την πολιτισμική εμπειρία.

Ο ρόλος του εκπαιδευτή στηρίζεται σ αυτές τις δύο ευρείες προσέγγισης της επιστημολογίας και των μαθησιακών διαδικασιών. Μία ρεαλιστική επιστημολογία δέχεται ότι το έργο της διδασκαλίας είναι η μετάδοση γνώσης στον μαθητευόμενο. Ο τελευταίος θεωρείται ως «κενό δοχείο προς πλήρωση». Για τους κονστρουκτιβιστές όμως ο ρόλος του δασκάλου είναι ουσιαστικά να διευκολύνει και να καταστήσει δυνατή τη διαδικασία της μάθησης.

Ο ρόλος του μουσειοπαιδαγωγού έγκειται πράγματι στην διευκόλυνση της ενεργούς μάθησης μέσα από τη χρήση και εξέταση των αντικειμένων, και έσω συζητήσεων που σχετίζονται με συγκεκριμένες εμπειρίες.( Hooper-Greenhill,1999,47).

Η επικοινωνία μέσα στο μουσείο γίνεται αντιληπτή ως πολιτισμική διαδικασία που συνδέει τους ανθρώπους μέσα σε ιδιαίτερα χώρο-πλαίσια, και ως τμήμα συγκεκριμένων «τελετουργικών» διαδικασιών.  ( Hooper-Greenhill,1999,48).

Έτσι  προκειμένου τα μουσεία για να προσελκύσουν νέο κοινό θα πρέπει να προσφέρουν μια ικανοποιητικής ποιότητας μουσειακά αγαθά (προϊόντα/υπηρεσίες), δηλαδή τα μουσεία να γίνουν χώροι για την ανακάλυψη και εξερεύνηση, την προώθηση της αλληλεπίδρασης και τη συναισθηματική συμμετοχή των επισκεπτών. ( Cerguetti, 2014,24).

Σε αυτά τα πλαίσια κινείται και η νέα πολιτιστική δραστηριότητα του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης, όπου διοργανώνει για τους επισκέπτες, κάθε Πέμπτη & Παρασκευή στο Cycladic Café του με θέμα: ΤΗΕ TASTE OF CULTURE, πολιτισμός, οίνος & γαστρονομία.

Σύμφωνα με το Δελτίο Τύπου του μουσείου:

Το Taste of Culture ξεκινά με μια περιήγηση στις μόνιμες συλλογές του Μουσείου με αναφορά σε επιλεγμένα εκθέματα που αποκαλύπτουν την ιστορία του κρασιού και το ρόλο του στην  καθημερινότητα των αρχαίων Ελλήνων. Βασικοί σταθμοί της ξενάγησης είναι η διονυσιακή λατρεία,  η παρασκευή και τα είδη του κρασιού στην αρχαιότητα, οι σχετικές εορτές, ο ρόλος του στις θρησκευτικές τελετές, το ιδιαίτερο τελετουργικό των συμποσίων αλλά και οι εφαρμογές του κρασιού στην ιατρική και στη δίαιτα των αρχαίων Ελλήνων. Η αρχαιολογική-γαστρονομική εμπειρία κορυφώνεται στο Cycladic Café με τη δοκιμή εκλεκτών αιγαιοπελαγίτικων τυριών ή ενός απολαυστικού μενού με αιγαιοπελαγίτικες γεύσεις από τη Begnis Catering, συνοδεία επιλεγμένων Ελληνικών κρασιών από το Αιγαίο και από άλλες σημαντικές οινοπαραγωγικές ζώνες. Πρόκειται για δύο διαφορετικά «ταξίδια», το Aegean Cheese & Wine και το Αegean Taste, που ξεκινούν με  ξενάγηση στο Μουσείο με  θέμα «το κρασί στην αρχαιότητα» και ολοκληρώνονται στο Cycladic Café με δύο διαφορετικές γευστικές εμπειρίες και πρωταγωνιστή τις γεύσεις του Αιγαίου, συνοδευόμενες από κρασιά βραβευμένων Ελλήνων οινοπαραγωγών.


Aegean Cheese & Wine | κάθε Πέμπτη, 18.30-21.00

Περιλαμβάνει ξενάγηση στις μόνιμες συλλογές του Μουσείου με αναφορά σε επιλεγμένα εκθέματα που αποκαλύπτουν την ιστορία του κρασιού και το ρόλο του στην  καθημερινότητα των αρχαίων Ελλήνων και ένα πλατό τεσσάρων ιδιαίτερων τυριών από το Αιγαίο που προκαλούν τους συμμετέχοντες σε ένα οινογευστικό παιχνίδι συνδυασμών με τέσσερα εκλεκτά ελληνικά κρασιά: ένα αφρώδες, ένα λευκό, ένα ροζέ και ένα κόκκινο, όλα από βραβευμένους Έλληνες παραγωγούς.

Κάθε Πέμπτη 18.30-21.00 (από Πέμπτη 17/3/2016)
Τιμή: 35€ | BOOK ONLINE
Φίλοι ΜΚΤ: 30€ | Κρατήσεις για τους Φίλους meetingpoint@cycladic.gr

Αegean Taste | κάθε Παρασκευή, 12:30-15:30

Ξεκινά με τη θεματική ξενάγηση για «το κρασί στην αρχαιότητα» στο Μουσείο και κορυφώνεται  με ένα Tasting Menu 6 πιάτων που θα είναι αρμονικά συνδυασμένα με 3 κρασιά από το Αιγαίο. Η γευστική διαδρομή του Aegean Taste ξεκινά με veloute πράσο και μπρουσκέτα με λούτζα Μυκόνου. Ακολουθούν λαχταριστά  ντολμαδάκια κασιώτικα με ρύζι, μυρωδικά και σως γιαουρτιού με άρωμα δυόσμου και ρεβυθάδα σιφνέϊκη σιγομαγειρεμένη στο φούρνο με λεμόνι και δεντρολίβανο. Το mille feuille μελιτζάνας  με ratatouille λαχανικών και κρέμα από Καλαθάκι Λήμνου με δυόσμο  μας οδηγεί γευστικά στο τελευταίο πιάτο,  φιλέτο κοτόπουλο ελευθέρας βοσκής μαριναρισμένο με ξύσμα λεμονιού, θυμάρι και φρέσκια ρίγανη σε φαγόπυρο με μυρωδικά.  Λαχταριστό επιδόρπιο για το τέλος,  λουκουμαδάκια με μέλι και καρύδια και παγωτό κανέλα.

Kάθε Παρασκευή 12:30 έως τις 15:30 (από Παρασκευή 18/3/2016)
Τιμή: 55€ | BOOK ONLINE
Φίλοι ΜΚΤ: 50€ | Κρατήσεις για τους Φίλους meetingpoint@cycladic.gr

* Tα κρασιά  και των δύο δράσεων θα αλλάζουν κάθε μήνα ώστε  οι λάτρεις της ιστορίας και του κρασιού να έχουν τη δυνατότητα να γνωρίσουν και να απολαύσουν περισσότερους γευστικούς συνδυασμούς.

  
 Βιβλιογραφία

- Cerquetti, M. (2014). Local art museums and visitors: Audience and attendance development. Theoretical requirements and empirical evidence. ENCATC Journal of Cultural Management and Policy, 1(1), 20‐27.

-Hooper‐Greenhill, E. (1999). Σκέψεις για τη μουσειακή εκπαίδευση και επικοινωνία στη μεταμοντέρνα εποχή. Αρχαιολογία και Τέχνες, 72, σσ. 47‐49.

-Johnson P., Barry T. (1998) The Economics of Museums : A research Perspective, Journal of Cultural Economics 22:75-85.

http://www.cycladic.gr/frontoffice/portal.asp?cpage=RESOURCE&cresrc=3881&cnode=22&clang=0

---