Το σύγχρονο μουσείο σήμερα έχει ως στόχο την προσέλκυση και την
ικανοποίηση νέου κοινού, προωθώντας την κοινωνική αλληλεπίδραση και
συναισθηματική συμμετοχή των επισκεπτών, μέσω
εκθέσεων, πολιτιστικών γεγονότων και εκδηλώσεων, έχοντας
έναν εκπαιδευτικό χαρακτήρα και εκμεταλλευόμενο την ψηφιακή τεχνολογία. (Cerguetti, 2014,20).
Το ανταγωνιστικό του πλεονέκτημα κάθε
μουσείο μπορεί να το αναζητήσει μέσα από την ανθρωποκεντρική πολιτική που θα
διαμορφώσει θέτοντας στο κέντρο τον επισκέπτη. Αυτή η πολιτική θα στοχεύει στην αύξηση του κοινού του το οποίο προϋποθέτει
την διατήρηση του είδη υπάρχοντος αλλά και την οικοδόμηση μιας ευρύτερης βάσης
κοινού, προσελκύοντας διαφορετικά ακροατήρια και οικοδομώντας νέες σχέσεις
επικοινωνίας με την κοινότητα.
Προκειμένου να αναπτυχθούν δραστηριότητες επικοινωνίας,
απαιτούνται πληροφορίες από τη στρατηγική ανάλυση σχετικά με το πραγματικό και
το πιθανό ακροατήριο, τις προτιμήσεις και τα χαρακτηριστικά τους, καθώς και για
τα ακροατήρια και τις υπηρεσίες των ανταγωνιστικών μουσείων. (Cerguetti, 2014,21,23).
Η εμπειρία των επισκεπτών διαμορφώνεται όχι μόνο μέσω των
απτών αντικειμένων ή προϊόντων αλλά και μέσω των υπηρεσιών.
Οι επισκέπτες εφόσον κερδίσουν από την επίσκεψη θα το επισκεφτούν
και πάλι.
Μερικές μορφές παραγωγής μπορεί να δημιουργήσουν πρόσθετο
εισόδημα στην εποχή της κρίσης. (Johnson& Barry 1998,75-85).
Οι αριθμοί επισκεπτών επηρεάζονται από έναν κύκλο ζωής των προϊόντων.
Θα πρέπει το μουσείο να προσαρμόζεται στις αλλαγές της μόδας-γούστου, στα νέα
δεδομένα, ώστε να διατηρήσει την ελκυστικότητα των επισκεπτών του εφαρμόζοντας
σύγχρονα καινοτόμα προγράμματα. Τα μουσεία δραστηριοποιούνται σε μια αγορά και ανταγωνίζονται, δεν είναι απομονωμένα . Η
ανταγωνιστικότητα των μουσείων επηρεάζει και την επισκεψημότητα του μουσείου. (Johnson& Barry
1998,75-85).
Όσοι ασχολούνται με
τα μουσεία έχουν αρχίσει να δέχονται ότι οι επισκέπτες δεν αποτελούν μια
παθητική και ομοιογενή μάζα ανθρώπων, «Το ευρύ κοινό», αλλά ότι μπορούν να αντιμετωπισθούν
ως άτομα με τις ιδιαίτερες ανάγκες τους, τις μαθησιακές τους προτιμήσεις και
τις κοινωνικές και πνευματικές τους ιδές και προκαταλήψεις. Το κύριο
χαρακτηριστικό των επισκεπτών του μουσείου είναι ότι αντιλαμβάνονται τα
πράγματα με το δικό τους τρόπο. Το παλιό παθητικό «ευρύ κοινό» έχει εξελιχθεί σε
νέους «ενεργούς επισκέπτες».
Στόχοι του μουσείου είναι η εκπαίδευση[ΓΞ1] [ΓΞ2]
του κοινού και η μεγιστοποίηση της πρόσβασης. Έχουν
τη δυνατότητα να ικανοποιήσουν στις αποπατήσεις του κοινού τους αρκεί να ανταποκρίνονται
και στις δευτερεύουσες αλλαγές της προσφοράς και της ζήτηση. π.χ. εξέλιξή της
τεχνολογίας. (Johnson&
Barry 1998,75-85). Με
αυτό τον τρόπο θα αποκτήσουν μεγάλο ανταγωνιστικό πλεόνασμα και ευρύτερο χώρο στην
ενδογενή και εξωγενή αγορά.
Για την εκπαίδευση οι δύο εκπαιδευτικές θεωρίες που έχουν διαμορφωθεί
, η θεωρία της συμπροφοράς , αντιλαμβάνεται τη γνώση ως τη συλλογή γεγονότων
και πληροφοριών κατά τρόπο ερευνητικό, ενώ ο κονστρουκτιβισμός αντιλαμβάνεται
τη μάθηση ως διαδικασία επιλογής και οργάνωσης συναφών δεδομένων που
προέρχονται από την πολιτισμική εμπειρία.
Ο ρόλος του εκπαιδευτή στηρίζεται σ αυτές τις δύο ευρείες προσέγγισης
της επιστημολογίας και των μαθησιακών διαδικασιών. Μία ρεαλιστική επιστημολογία
δέχεται ότι το έργο της διδασκαλίας είναι η μετάδοση γνώσης στον μαθητευόμενο.
Ο τελευταίος θεωρείται ως «κενό δοχείο προς πλήρωση». Για τους
κονστρουκτιβιστές όμως ο ρόλος του δασκάλου είναι ουσιαστικά να διευκολύνει και
να καταστήσει δυνατή τη διαδικασία της μάθησης.
Ο ρόλος του μουσειοπαιδαγωγού έγκειται πράγματι στην διευκόλυνση
της ενεργούς μάθησης μέσα από τη χρήση και εξέταση των αντικειμένων, και έσω
συζητήσεων που σχετίζονται με συγκεκριμένες εμπειρίες.( Hooper-Greenhill,1999,47).
Η επικοινωνία μέσα στο μουσείο γίνεται αντιληπτή ως πολιτισμική
διαδικασία που συνδέει τους ανθρώπους μέσα σε ιδιαίτερα χώρο-πλαίσια, και ως
τμήμα συγκεκριμένων «τελετουργικών» διαδικασιών. ( Hooper-Greenhill,1999,48).
Έτσι προκειμένου τα
μουσεία για να προσελκύσουν νέο κοινό θα πρέπει να προσφέρουν μια ικανοποιητικής
ποιότητας μουσειακά αγαθά (προϊόντα/υπηρεσίες), δηλαδή τα μουσεία να γίνουν
χώροι για την ανακάλυψη και εξερεύνηση, την προώθηση της αλληλεπίδρασης και τη
συναισθηματική συμμετοχή των επισκεπτών. (
Cerguetti, 2014,24).
Σε αυτά τα πλαίσια κινείται και η νέα πολιτιστική
δραστηριότητα του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης, όπου διοργανώνει για τους επισκέπτες,
κάθε Πέμπτη & Παρασκευή στο Cycladic Café
του με θέμα: ΤΗΕ TASTE OF CULTURE, πολιτισμός, οίνος & γαστρονομία.
Σύμφωνα με το Δελτίο Τύπου του μουσείου:
Το Taste of Culture ξεκινά με μια περιήγηση στις μόνιμες συλλογές
του Μουσείου με αναφορά σε επιλεγμένα εκθέματα που αποκαλύπτουν την ιστορία του
κρασιού και το ρόλο του στην καθημερινότητα των αρχαίων Ελλήνων. Βασικοί
σταθμοί της ξενάγησης είναι η διονυσιακή λατρεία, η παρασκευή και τα είδη
του κρασιού στην αρχαιότητα, οι σχετικές εορτές, ο ρόλος του στις θρησκευτικές
τελετές, το ιδιαίτερο τελετουργικό των συμποσίων αλλά και οι εφαρμογές του
κρασιού στην ιατρική και στη δίαιτα των αρχαίων Ελλήνων. Η
αρχαιολογική-γαστρονομική εμπειρία κορυφώνεται στο Cycladic Café με τη δοκιμή
εκλεκτών αιγαιοπελαγίτικων τυριών ή ενός απολαυστικού μενού με
αιγαιοπελαγίτικες γεύσεις από τη Begnis Catering, συνοδεία επιλεγμένων
Ελληνικών κρασιών από το Αιγαίο και από άλλες σημαντικές οινοπαραγωγικές ζώνες.
Πρόκειται για δύο διαφορετικά «ταξίδια», το Aegean Cheese & Wine και
το Αegean Taste, που ξεκινούν με ξενάγηση στο Μουσείο με
θέμα «το κρασί στην αρχαιότητα» και ολοκληρώνονται στο Cycladic Café με δύο
διαφορετικές γευστικές εμπειρίες και πρωταγωνιστή τις γεύσεις του Αιγαίου,
συνοδευόμενες από κρασιά βραβευμένων Ελλήνων οινοπαραγωγών.
Aegean Cheese & Wine | κάθε Πέμπτη, 18.30-21.00
Aegean Cheese & Wine | κάθε Πέμπτη, 18.30-21.00
Περιλαμβάνει ξενάγηση στις μόνιμες συλλογές του Μουσείου με αναφορά σε επιλεγμένα εκθέματα που αποκαλύπτουν την ιστορία του κρασιού και το ρόλο του στην καθημερινότητα των αρχαίων Ελλήνων και ένα πλατό τεσσάρων ιδιαίτερων τυριών από το Αιγαίο που προκαλούν τους συμμετέχοντες σε ένα οινογευστικό παιχνίδι συνδυασμών με τέσσερα εκλεκτά ελληνικά κρασιά: ένα αφρώδες, ένα λευκό, ένα ροζέ και ένα κόκκινο, όλα από βραβευμένους Έλληνες παραγωγούς.
Κάθε Πέμπτη 18.30-21.00 (από Πέμπτη 17/3/2016)
Τιμή: 35€ | BOOK ONLINE
Φίλοι ΜΚΤ: 30€ | Κρατήσεις για τους Φίλους meetingpoint@cycladic.gr
Αegean Taste | κάθε Παρασκευή, 12:30-15:30
Ξεκινά με τη θεματική ξενάγηση για «το κρασί στην αρχαιότητα» στο Μουσείο και κορυφώνεται με ένα Tasting Menu 6 πιάτων που θα είναι αρμονικά συνδυασμένα με 3 κρασιά από το Αιγαίο. Η γευστική διαδρομή του Aegean Taste ξεκινά με veloute πράσο και μπρουσκέτα με λούτζα Μυκόνου. Ακολουθούν λαχταριστά ντολμαδάκια κασιώτικα με ρύζι, μυρωδικά και σως γιαουρτιού με άρωμα δυόσμου και ρεβυθάδα σιφνέϊκη σιγομαγειρεμένη στο φούρνο με λεμόνι και δεντρολίβανο. Το mille feuille μελιτζάνας με ratatouille λαχανικών και κρέμα από Καλαθάκι Λήμνου με δυόσμο μας οδηγεί γευστικά στο τελευταίο πιάτο, φιλέτο κοτόπουλο ελευθέρας βοσκής μαριναρισμένο με ξύσμα λεμονιού, θυμάρι και φρέσκια ρίγανη σε φαγόπυρο με μυρωδικά. Λαχταριστό επιδόρπιο για το τέλος, λουκουμαδάκια με μέλι και καρύδια και παγωτό κανέλα.
Kάθε Παρασκευή 12:30 έως τις 15:30 (από Παρασκευή 18/3/2016)
Τιμή: 55€ | BOOK ONLINE
Φίλοι ΜΚΤ: 50€ | Κρατήσεις για τους Φίλους meetingpoint@cycladic.gr
* Tα κρασιά και των δύο δράσεων θα αλλάζουν κάθε μήνα ώστε οι λάτρεις της ιστορίας και του κρασιού να έχουν τη δυνατότητα να γνωρίσουν και να απολαύσουν περισσότερους γευστικούς συνδυασμούς.
Βιβλιογραφία
- Cerquetti, M.
(2014). Local art museums and visitors: Audience and attendance development. Theoretical requirements and empirical
evidence. ENCATC
Journal of Cultural Management and Policy, 1(1), 20‐27.
-Hooper‐Greenhill, E. (1999). Σκέψεις για τη μουσειακή
εκπαίδευση και επικοινωνία στη μεταμοντέρνα εποχή. Αρχαιολογία και Τέχνες,
72, σσ. 47‐49.
-Johnson P.,
Barry T. (1998) The Economics of Museums : A research Perspective, Journal of Cultural Economics 22:75-85.
http://www.cycladic.gr/frontoffice/portal.asp?cpage=RESOURCE&cresrc=3881&cnode=22&clang=0
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου