ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ, ΞΗΡΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ: ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟΥΣ ΔΕΛΦΟΥΣ

Η επίσκεψη στους Δελφούς έγινε με την ευκαιρία συμμετοχής στο συνέδριο που πραγματοποιήθηκε από το Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου/Σπουδές στον Ελληνικό Πολιτισμό στο Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών το χρονικό διάστημα από 28-30/1/2010 με θέμα: ΧΡΗΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΜΥΘΩΝ ΣΤΗ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ, ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ ΚΑΙ ΝΕΩΤΕΡΗ, ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗ.
Οι αρχαίοι μύθοι, όπως αναφέρθηκε από τον Πρόεδρο του Συνεδρίου Καθηγητή κ. Στέφανο Ευθυμιάδη, εμφανιζόμενοι στο προσκήνιο ή στο παρασκήνιο, πολλές φορές αλλοιωμένοι και προσαρμοσμένοι στις ανάγκες της κάθε εποχής, συγκίνησαν και συγκινούν, επηρέασαν και επηρεάζουν όλους τους ανθρώπους, εντός και εκτός της Ελλάδος , προσφερόμενοι και ως πηγή έμπνευσης στους ποιητές, φιλοσόφους και καλλιτέχνες.
Εδώ στους Δελφούς « ο ομφαλός της γης», το τοπίο, μοιάζει μυθολογικό. Μύθοι γεννήθηκαν στον χώρο αυτό, με τον χρησμό που δόθηκε από τον θεό στους ήρωες των μύθων, μέσω της Πυθίας, προσφέροντάς τους τα σημάδια τα οποία ερμήνευσαν και καθόρισαν την πραγματοποίηση ή μη των σχεδίων τους.

Η επίσκεψη στο μουσείο μαζί με τα αντικείμενα που εκτίθενται σου φανερώνουν τη σημαντικότητα και την ιερότητα που είχε ο χώρος για τους αρχαίους Έλληνες.
Η κάθε αίθουσα με τα εκθέματα αναφέρεται σε διαφορετική εποχή ξεκινώντας από την αρχαϊκή και καταλήγοντας στη αίθουσα των ελληνορωμαϊκών αρχαιοτήτων.

Η αίθουσα του θησαυρού των Σιφνίων με τα μυθολογικά θέματα που διακοσμούν τις ζωφόρους, μαρτυρούν τους δεσμούς του αρχαίου Έλληνα με τον μύθο. Στην ανατολική ζωφόρο οι Ολύμπιοι θεοί παρακολουθούν τους θνητούς να πολεμούν στον τρωικό πόλεμο. Στη βόρεια ζωφόρο παριστάνεται η γιγαντομαχία.

Με τον μύθο συνδέονται και τα δύο γιγάντια αγάλματα των κούρων Κλεόβη και Βίτωνος, αλλά και τα ανάγλυφα που διακοσμούσαν τον θησαυρό των Αθηναίων με σκηνές από τους άθλους του Ηρακλή. Μυθολογικές και οι σκηνές που διακοσμούν τα αετώματα του ναού του Απόλλωνος με παραστάσεις από τον πόλεμο των θεών του Ολύμπου.

Στην αίθουσα που βρίσκεται ο ομφαλός, βλέπουμε το σύμπλεγμα των Θυιάδων, (ιεριών του Διονύσου), προχωρώντας στην άλλη αίθουσα βλέπουμε το χάλκινο άγαλμα του ηνίοχου των Δελφών του οποίου το σώμα του μας θυμίζει κίονα, ενώ χαρακτηριστική (νατουραλιστική) είναι η κίνηση του, το κράτημα των ηνίων με το δεξί χέρι, η εκφραστικότητα του προσώπου του, και των ματιών του.

Στον εξωτερικό χώρο η επίσκεψη στον ναό του Απόλλωνα, καθώς και στο χώρο του θεάτρου δεν ήταν δυνατή διότι ένα σχοινί, το οποίο είχε τοποθετηθεί για λόγους προστασίας των επισκεπτών λόγω προσφάτων σεισμών, μας εμπόδισε να πλησιάσουμε.